Eurovision Şarkı Yarışması (İngilizce: Eurovision Song Contest, Fransızca: Concours Eurovision de la Chanson), EŞY veya Eurovision olarak da kısaltılabilir, Avrupa Yayın Birliği üyesi ülkelerin katılımı doğrultusunda 1956 yılından bu yana gerçekleştirilen şarkı yarışmasıdır.
Katılımcı ülkelerin her biri, televizyon ile radyo aracılığıyla kamuoyuna gösterilecek canlı yayında seslendirilmek üzere bir şarkı seçer ve yarışmadaki en popüler şarkıyı belirlemek üzere kendisi dışında kalan ülkelerin şarkılarını puanlar. 1956 yılındaki başlangıcından bu yana aralıksız olarak her yıl düzenlenen yarışma, dünyanın en uzun soluklu televizyon programlarından birisidir. Bunlara ek olarak, sporla ilgili olmayan uluslararası etkinlikler arasında en çok izlenen programlardan birisidir; son yıllarda izlenme oranlarının 100 milyon ila 600 milyon kişi arasında değiştiği gözlemlenmiştir. Eurovision, Avrupalı ve diğer katılımcı ülkeler dışında; Amerika Birleşik Devletleri, Arjantin, Avustralya, Brezilya, Çin, Filipinler, Güney Kore, Hindistan, Kanada, Kolombiya, Meksika, Mısır, Japonya, Surinam, Tayland, Tayvan, Ürdün ve Yeni Zelanda gibi ülkelerde de yayınlanmaktadır. 2000 yılından bu yana yarışma, Eurovision internet sitesi üzerinden de gösterilmektedir.
Eurovision Şarkı Yarışması’nı kazanmak, şarkıcılara daha iyi tanınması ve kariyerlerini ilerletmeleri gibi şanslar sağlar. 1958 yılında “Nel blu dipinto di blu” (yaygın olarak kullanılan ismi “Volare”) isimli şarkı ile üçüncü gelen İtalyan Domenico Modugno; 1974 yarışmasını “Waterloo” isimli şarkı ile İsveç adına kazanan müzik grubu ABBA; 1988 yarışmasını İsviçre adına “Ne partez pas sans moi” isimli Fransızca şarkı ile kazanan Kanadalı Céline Dion; eserleri dünya çapında 300 milyonun üzerinde satan İspanyol Julio Iglesias; ve 1981 yarışmasını “Making Your Mind Up” isimli şarkı ile Birleşik Krallık adına kazanan müzik grubu Bucks Fizz, yarışmaya katılımlarının ardından uluslararası başarılar kazanan şarkıcılar arasında gösterilebilirler.
Tarihçe
1950’li yıllarda II. Dünya Savaşı’nın ardından kendini yeniden inşa etmeye başlayan Avrupa’da bir ad hoc komite önderliğinde halkları “ışıltılı bir eğlence programı” aracılığıyla bir araya getirmek amacıyla Avrupa Yayın Birliği (AYB), İsviçre’de kuruldu. Söz konusu komite 1955 yılının Ocak ayında Monako’da bir araya geldiğinde komiteye başkanlık eden İsviçre televizyonu genel müdürü Marcel Bezençon, birliğe üye olan tüm ülkelerin devlet kanallarının aynı anda televizyonda göstereceği bir şarkı yarışması fikrini ortaya attı. İtalya’da gerçekleştirilen Sanremo Müzik Festivali, yarışmaya esin kaynağı oldu.
Katılımcı Ülkeler
Eurovision Şarkı Yarışması’na katılmak için Avrupa kıtasında bulunmaya gerek yoktur. Avrupa Yayın Birliği‘ne üye olan her ülke katılabilir.
Eurovision Şarkı Yarışması’na elli bir ülke en az bir kez katılmıştır. 1956’dan itibaren katılım şöyledir:
Eurovision Şarkı Yarışması’nın düzenlendiği şehirleri ve bulunduğu ülkeleri renkli olarak gösteren bir harita.
- a) 1990’daki iki Almanya’nın yeniden birleşmesinden önce “Batı Almanya” olarak temsil edilmiştir.
- b) “Yugoslavya“dan katılan yarışmalar Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti‘ni temsilen yarışmaya katılmışlardır, sadece 1992 senesinde yarışmacı Yugoslavya Federal Cumhuriyeti‘ni temsil etmiştir.
- c) Avustralya yarışmaya konuk olarak katılmıştır. Daha sonra kalıcı katılımcı olarak devam etmiştir.
Ev Sahibi
Eurovision Şarkı Yarışması, her yıl bir önceki yıl kazanan ülkede gerçekleştirilir. Şu ana kadar Eurovision’a ev sahipliği yapmış en büyük yer, Düsseldorf‘taki Esprit Arena‘dır. Eurovision’a en çok ev sahipliği yapmış olan ülke ise Birleşik Krallık‘tır.[1] Birleşik Krallık Eurovision’a tam 8 defa ev sahipliği yapmıştır.
Oylama
Eurovision Şarkı Yarışması’nda oylama sistemi, %50 halk ve %50 jüri oyu ile yapılır.[2] Her ülke en beğendiği 10 şarkıyı 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 ve 12 puanla ödüllendirir. Bunlar jüri oylarından olur[3]. Daha sonra halk oyları havuzda toplanarak teker teker ülkelere dağıtılır.
Kurallar
Eurovision Şarkı Yarışması’nın uzun, teknik kuralları vardır ve her geçen gün değişmektedir. Kuralların çoğu kendi televizyon yayınını kapsamaktadır. Ancak daha önemli, yarışmanın sonuçlarını etkileyen kurallar vardır.
Şarkıların sayıları
Eurovision Şarkı Yarışması’na her ülke sadece bir şarkıyla katılabilir.
Yarışmanın finalinde yaklaşık 26 şarkı yarışır.
Sonra şunlar uygulanır:
- Buradaki “5 büyük” ülke (İtalya, Birleşik Krallık, Fransa, Almanya ve İspanya) yarışma için 5 büyük ekonomik katkı kaynağı sağlamaktadır ve finalde otomatik olarak ödüllendirilmektedirler.
- Salı günü yarışma öncesi 1. Yarı Final’de 10 eleme yapılır.
- Perşembe günü yarışma öncesi 2. Yarı Final’de 10 eleme yapılır.
İlk yarışmasında, her ülkenin üç dakika süresi vardır ve en fazla iki şarkı için izin verilir. Günümüzde hâlâ şarkıların üç dakikayı geçmemesi gerekir, birçok sanatçının şarkı kaydı daha uzun olsa da, yarışmada kısaltılmış sürümüyüle performans göstermek zorundadır.
Katılımcı ülkelerin sayısı yarışma tarihi boyunca büyüdü, ve 1993 yılından bu yana Sovyet ve Yugoslavcumhuriyetleri, Varşova Paktı ülkeleri ve diğerlerinin yarışmaya katılabilmesi için kurallarda değişiklikler yapıldı.
Yarışmada başka sanatçılara ait veya daha önceden yayınlanmış şarkıların katılmasına izin verilmiyor.
Tüm şarkılar söz ve enstürümantasyonlar açısından tamamen özgün olmalıdır ve kamuya 1 Ekim tarihinden önce duyurulmamalıdır.
Diller
1956 ve 1965 yılları arasında ilk yarışmadan bu yana ve yine 1973‘ten 1976‘ya kadar olan süre itibarıyla diller üzerinde hiçbir kısıtlama olmadı. 1966 ile 1972‘ye kadar, ve 1978‘den 1998‘e kadar olan sürede şarkıların ulusal dilde söylenmesine karar verildi. Ulusal dilde söyleme kuralı aslında 1977 yılından kısa bir süre önce uygulamaya konuldu, ancak bazı ülkelerde ulusal dilde söylenmeyen şarkılar seçildiği için o ülkelere izin verildi.
1999 yılındaki yarışmada, kısıtlama tekrar kaldırıldı ve şarkılar herhangi bir dilde gerçekleştirilebildi.
Sonuç olarak, şarkıların bir kısmını veya tamamını İngilizce olarak söyleyen ülkeler de oldu. 2003 yılında Belçika sözde serbest bir dil olan sadece şarkı için oluşturulmuş yapay bir dille Urban Trad tarafından söylenen Sanomi ile yarışmaya katıldı. Aynı taktiği 2006 yılında Hollanda kısmen yapay bir dille uyguladı ve yine Belçika tarafından 2008 yılında Julissi ile aynı taktik gerçekleştirildi.Türkiye‘de 2007 yılında Kenan Doğulu‘nun Eurovision şarkısının nakaratında Türkçe bir kelime kullanmıştır.
Lehçeler ve bölgesel diller
Bazen, bir dil ya da çok nadir, dilin lehçeleri bir şarkı için kullanılmıştır:
- 1971, 1996 & 2003, Avusturya (Vorarlbergish ve Steiermarkish), Viyana’da şarkı söylerken: tüm lehçeAlmanca
- 2012’de Avusturya Trackshittaz grubu Bavyeraca (Woki Mit Deim Popo) şarkısı ile katılmıştır.
- 2012’de Rusya, Buranovskiye Babuşki grubu ile Udmurtça ağırlıklı ve sadece nakarat kısmı İngilizce olan “Party For Everybody” adlı şarkıyla yarışarak 2.olmuştur
Süre
Yarışmada söylenen şarkılar üç dakika ile sınırlandırılır.
Katılımcı kuralları
- Katılımcıların hiçbiri on altı yaşından küçük olmamalıdır. 1989 yılındaki yarışmaya Fransa’dan Nathalie Pâqueve İsrail’den Gili & Galit‘in içindeki Gili olmak üzere iki tane 16 yaşın altında şarkıcı katılmıştır. 1986 yılındaki yarışmayı da Sandra Kim 13 yaşındayken kazanmıştır..[4]
Ama 1990 yılında bugünkü Hırvatistan sınırları içinde bulunan Zagreb’de yapılan 1990 Eurovision Şarkı Yarışması’nda ve ondan sonraki yarışmalarda 16 yaşından küçüklerin katılması yasaklanmıştır.
ESChalley - Türkiye'nin Eurovision'a Açılan Kapısı 